Alarmantno stanje u opštinama u BiH: arhitekti, građevinski inspektori i pomoćnici načelnika voze kamione javnog komunalnog preduzeća, izvršavaju građevinske radove i čiste snijeg

Zima hladnija od nekoliko prethodnih, nepredviđene decembarske i januarske snježne padavine, poledica u brdskim krajevima, te u predjelima bliže rijekama doveli su do pravog haosa u Bosni i Hercegovini. Uposlenici opštinskih administracija u nekoliko opština u Zeničko-dobojskom i Sarajevskom kantonu su u krizi i odlučili su uzeti stvari u svoje ruke. Diplomirani arhitekti, diplomirani inžinjeri građevinske struke, pravnici i ekonomisti zaposleni u opštinskim administracijama su tako reagovali, te su uposlenike komunalnih preduzeća poslali na neplaćeno odsustvo. Umjesto njih, navedeni uposlenici voze kamione komunalnih preduzeća koji služe za čišćenje snijega, postavljaju i skidaju promotivne materijale i pozive. U nadležnosti komunalnih preduzeća ostao je još odvoz smeća, ali se uveliko razmatra da li neko od uposlenika opština posjeduje vozačke dozvole za upravljanje specijalizovanim kamionima za odvoz smeća.
Kako ide proljeće a sa proljećem i sadnja tulipana, narcisa i drugih proljetnih cvjetića, ženski dio populacije zaposlene u opštinama je zainteresovan za preuzimanje poslova sadnje ukrasnog cvijeća i kreiranja ljepšeg ambijenta za građane. Navodno, nezadovoljstvo poslom koji rade komunalna preduzeća raste iz dana u dan, i već se mapiraju cvjetni i dekorativni prostori u oblicima i rasporedima boja koji još nisu viđeni.

Naročito je skandalozan i zanimljiv primjer Opštine Visoko gdje se raspravlja i o mogućnosti da „unutarnji resursi“ preuzmu neke od građevinskih radova, na restauraciji Muzeja i Crkve Sv. Prokopija. Naime, kako su uposlenici redom iskusni domaćini sa iskustvom gradnje, dogradnje i renoviranja kuća, postoji ideja da obave i građevinske poslove. Konsultovali bi se sa stručnom literaturom na polju građevinske industrije, kao i sa najnovijim trendovima i iskustvima u ovoj oblasti. Pored stručne literature dostupne na internetu, mnogi od uposlenika su već i prisustvovali seminarima i edukacijama na ovom polju.

Naravno, ova moja priča je jedna filozofska konstrukcija kojom ilustriram odnos institucija u Bosni i Hercegovini prema komunikacijama i odnosima s javnošću. Dok su odvoz smeća, čišćenje snijega, sadnja cvijeća i građevinski radovi priče koje su ipak jednostavnije ili sezonskog karaktera, sve opštine smatraju neophodnim upošljavanje resursa stručnih na ovim poljima. Nikada niko nije pomislio da bi proljetna sadnja, čišćenje snijega ili građevinski radovi mogli biti pokriveni „unutarnjim i postojećim resursima“. Komunikacije i odnosi s javnošću za efikasnost jedne opštine znače koliko i motorno ulje za jedan automobil, ili koliko zdrav krvotok za jedno ljudsko biće ali iz razloga koje ne umijem razjasniti – za izvršenje ovih poslova su uvijek i svuda dostatni – postojeći resursi.
Je li slika društva u kojem živimo zbog toga ili samo „i zbog toga“ tako izblijedila i otuđila?